Nazım' dan köpeğine...

. HÜRRİYETİ DİŞLERİYLE BACAKLARINDAYDI

Köpeğimin adı Şeytan'dı,
(dı) 'lık adıyla ilgili değil,
adına bir şey olmadı.
Adına benzemezdi de.
Şeytanlar zalim olur,
zalimler; yalancı kurnaz,
ama zalimler akıllı olmaz.
Köpeğim akıllıydı.
Biraz da ben öldürdüm köpeğimi,
bakmasını bilemedim.
Bakmasını bilemezsen
Ağaç bile dikme..
Elinde kuruyan ağaç,
Derdolur adama..
Yüzme suda öğrenilir diyeceksin,
Doğru,
Boğulursan bir sen boğulursun ama,
Kaç sabahtır uyanıyorum,
Dinliyorum ortalığı ...
Kapımı tırmalayan yok
Ağlamak geliyor içimden,
Ağlayamadığım için utanıyorum
İnsan gibi..
Hayvanların çoğu insan gibidir..
Hem de iyi insan gibi..
Kalın boynu kıldan inceydi
dostluğumun buyruğunda...
Hürriyeti dişleriyle bacaklarındaydı
Nezaketi tüylü uzun kuyruğunda...
.
Nazım Hikmet Ran ustadan köpeğine..
.
.