Bir gözyaşı daha bıraktım sana...

Yarım kalan bir besteyi tamamladım bu gece

Ve hiç dinmeyen bir sızıyı kapatmaya çalıştım,

Beceremedim

Kalbim zayıftı sanırım ve ruhum toz bulutlarına dönüşmüştü

Sessizce bir çığlık attım sadece gökyüzünde ve acılı ruhlarda duyulan

Sustum yine, belki de bu benim son susuşumdu ve bir daha

Hiç konuşmayışım…

Senin kokundu benim her şeyimi erteleyişim olan şimdi o da yok

Bir sabah aynaya baktığımda NEDEN dedim, neden bıraktım ben onu

Hem de her şeyin tam doruğuna gelmişken

Susuyorum işte yine ne adımı an artık ne de kalbimi acıt

Ve sana verdiklerimi de geri ver bana…

Ama her şeyden önce kalbimi istiyorum

Taşlaşmış ruhuna sor nereye koydun onu…

Gözlerimden gelen yaşlar kan oldu süzüldüler avuçlarıma

Ağlamıyorum sevgilim ağlamıyorum korkma

Sadece üzülüyorum kırık oyuncak gibi atılmış duygularıma

Ağlamadan ve sızlamadan başım dik yürüyorum şimdi uzaklara, çok uzaklara

Hayat soruyorum sana nereye saklıyorsun kırgın mutsuzluğumu

Çok geçmeden ver bana

Ver ki; biraz daha öleyim, ver ki; biraz daha körelteyim kalbimin diğer yarısını da…

Kedim bile terk etti beni, sokaklara vurdum kendimi

Ve yalnızlığımı sadece sokak kedileri biliyor

Gözlerimin içine bakarak onlarda yaş döküyor bana

Her sabah pencereme gelen kuşlar gelmez oldu ve artık

Seninle uyandığım masmavi gökyüzü simsiyah bana…

Eğer bir gün aklına gelirsem kalbini aç orada bir gözyaşı daha bıraktım sana…

.

.