Güven...

Ask... Dostluk... Güven...
Bir zamanlar üç arkadaş varmış. Ask, Dostluk ve Güven.Üçü bir arada oldu mu harikaymış her şey...
Gün gelmiş askın isi çıkmış......
Eh meslek bu kolay mı?
Ama dostlarından ayrılmadan önce söz vermiş onlara.Beni özlediğinizde gelin demiş; uzaklarda olmayacağım. Nerde gözleri arzuyla dolu birbirlerine bakan bir çift görürseniz ben ordayım. Ve ayrılmış yanlarından...
Peki demiş Dostluk Güvene; madem öyle ben de yoluma düşeyim... Görev çağırır... Ama merak etme, nerde birlikte ağlayan iki insan görürsen iste beni orada bulursun...
Güven ağzını açmış veda etmek için ama Dostluk ayrılmış arkadaşının yanından onun son sözünü dinlemeden... Ve gitmiş uzaklara.

Güven sessizce içinden geçirmiş elinde olmadan...

"BENİ KAYBEDERSENİZ BİR DAHA ASLA BULAMAZSINIZ..."

.

.