Duygusaldı...

YAPAMADIĞIMIZ

.

Rahşan'a-

.

akşam kapı eşiğinde bir terli giysi gibi

soyunmak vardı derdinden

evreninbir entari serinliğini giyinmek

kendi derdini tespih gibi çekmek elinde

.

yün örmen vardı akşamları koltuğa gömülü

karşında polisiye roman okumak vardı

sorgusuz bakışmak yoruldukça gözlerimiz

sevinçsiz gülmek üzüntüsüz ağlamak

.

oturmağa konuklar gelmesi bazen

çevresinde bir masanın kaygısız

sıcacık konularda bir demli çay gibi

bilmedik komşularla konuşmak

.

dünyamızla uyuşmak vardı

oyunda sonunu görmeden oynamak

sevinebilmek kazandığına

yitirdiğine yerinebilmek

.

düşünmiyebilmek yoruldukça düşünmekten

kamaştıkça örtebilmek gözlerini

düşlerde bile ışıktan sakınarak kendini

uyayabilmek vardı vaktinde rahat

.
Bülent Ecevit

.

.